Na een redelijke nacht geslapen te hebben start de dag weer bijtijds. Mijn deur zwaait klokslag half 8 open en daar staat moeders aan mijn bed met het eerste pilletje voor vandaag die ik moet slikken. De anderen volgen om 8 uur en ook dan staat ze weer aan bed en reikt nu een handjevol pillen aan! Dit doet zij iedere dag, zij zorgt als caregiver ervoor dat de juiste pillen op het juiste tijdstip worden ingenomen.
Er staat vandaag verder helemaal niets op de agenda, geen controles, geen injecties, niets nakkes nada. Maar ja, naar buiten gaan is geen optie meer voor de komende dagen. Enkel 2x 15 à 20 minuutjes is toegelaten en daar houd ik me dan ook aan. Dit alles is voor mijn gezondheid het allerbeste en ik wil niet effies een verkoudheid of longontsteking oplopen. Het zou doodzonde zijn als ik het daardoor verpest!!
Ik ben toch doodmoe en plof van bed naar bank en ik ga videobellen met mijn broer en schoonzus. Zij zijn voor mij kleding kopen en op afstand kan ik zo zien wat ik wil hebben. Best handig op deze manier! Intussen is de schoonmaakster gearriveerd en zij gaat lekker haar gang en verschoond mijn bed. Dat moment grijp ik aan om te gaan videobellen met een goede vriend wat erg gezellig is en voordat ik het in de gaten heb is er zo een halfuur verstreken. Inmiddels is het hele appartement weer spik en span en duik ik mijn bed weer in. Ik laat de moeïgheid en dat verdomde opgeblazen gevoel met tegenzin over me heenkomen en geef er aantoe.
Een paar uurtjes later gaan we voor de eerste keer vandaag de 20 minuutjes frisse buitenlucht inademen. Er zijn maar een handjevol mensen op het dakterras, ik had ook niet anders verwacht. We zijn nu met z’n allen de Neutropenia fase ingegaan en deze dagen zijn we dus heeeeel kwetsbaar! Het is ook verstandig om in deze periode 2x per dag een douche te nemen. En zo ziet mijn dag er vandaag uit. Niets bijzonders eigenlijk, maar rustig aan!
